Gmina Ostróda jest jedną z największych gmin województwa Warmińsko-Mazurskiego, malowniczo położona wśród licznych jezior, rzek i kanałów, zatopiona wśród wspaniałych kompleksów leśnych.
Obiekty dziedzictwa kulturowego, które są usytuowane na terenie Gminy Ostróda zadowolą nawet najbardziej wymagających turystów.
Usytuowanie gminy wokół miasta Ostródy, które stanowi doskonałą bazę wypoczynkową dla turystów oraz położenie na skrzyżowaniu ważnych szlaków komunikacyjnych w dużej mierze decyduje o atrakcyjności tego terenu.
Wychodząc na przeciw oczekiwaniom mieszkańców i turystów preferujących czynny wypoczynek na terenie Gminy Ostróda wyznaczone zostały cieszące się dużym zainteresowaniem trasy rowerowe. Przebiegają one przez malownicze tereny gminy Ostróda, każda z nich jest inna, a możliwość podziwiania przepięknych krajobrazów z pewnością pozwoli odetchnąć od miejskiego zgiełku. Podróżują rowerem i nie tylko podziwiać można znajdujące się na terenie gminy Ostróda liczne zabytki. Najważniejsze z nich to:
KOŚCIÓŁ W ORNOWIE
Kościół zbudowany w XV wieku. Kościół murowany z użyciem kamieni polnych . Wieża kościoła pochodzi z XIX wieku. Na wieży znajduje się dzwon i nieczynny zegar.
Kościół zbudowany w XV wieku. Kościół murowany z użyciem kamieni polnych . Wieża kościoła pochodzi z XIX wieku. Na wieży znajduje się dzwon i nieczynny zegar.
Wnętrze kościoła ma charakter salowy. Ołtarz główny pochodzi z 1690 roku. Od czasów reformacji do roku 1945 kościół zajmowali protestanci. Po wojnie został oddany ludności katolickiej.
KOŚCIÓŁ W PIETRZWAŁDZIE
Kościół drewniany z XVIII wieku. Z tego okresu zachowały się części tryptyku ołtarza zakupionego w Grotau.(podziwiać można zachowane rzeźby). Ołtarz kościoła ma barokowy charakter. We wnętrzu obiektu podziwiać można krucyfiks barokowy ludowy, skarbonę drewnianą okutą datowana na XVIII wiek. Dzwony kościoła pochodzą z 1614 i 1753 roku. W 1844 roku po raz pierwszy Kościół został oszalowany i poddany renowacji. Po II wojnie świtowej został przejęty przez napływową ludność katolicką.
Kościół drewniany z XVIII wieku. Z tego okresu zachowały się części tryptyku ołtarza zakupionego w Grotau.(podziwiać można zachowane rzeźby). Ołtarz kościoła ma barokowy charakter. We wnętrzu obiektu podziwiać można krucyfiks barokowy ludowy, skarbonę drewnianą okutą datowana na XVIII wiek. Dzwony kościoła pochodzą z 1614 i 1753 roku. W 1844 roku po raz pierwszy Kościół został oszalowany i poddany renowacji. Po II wojnie świtowej został przejęty przez napływową ludność katolicką.
KOŚCIÓŁ W GLAZNOTACH
Historia kościoła ewangelicko-metodystycznego w Glaznotach sięga roku 1400. Przebudowany w XVIII wieku, a odrestaurowany w 1899 roku obiekt pełnił funkcje sakralne dla mieszkańców Glaznot i okolic do 1980 roku. Po tym czasie ze względu na znikomą liczbę mieszkańców tego wyznania obrzędów kościelnych zaniechano. Kościół salowy , położony na planie prostokąta z kwadratową wieżą od frontu. Z dawnego wyposażenia kościoła pozostał ołtarz z 1860 roku.
Historia kościoła ewangelicko-metodystycznego w Glaznotach sięga roku 1400. Przebudowany w XVIII wieku, a odrestaurowany w 1899 roku obiekt pełnił funkcje sakralne dla mieszkańców Glaznot i okolic do 1980 roku. Po tym czasie ze względu na znikomą liczbę mieszkańców tego wyznania obrzędów kościelnych zaniechano. Kościół salowy , położony na planie prostokąta z kwadratową wieżą od frontu. Z dawnego wyposażenia kościoła pozostał ołtarz z 1860 roku.
KOŚCIÓŁ W DURĄGU
Pierwotny kościół został wybudowany jeszcze w XIV wieku. W czasie reformacji został zamieniony na zbór ewangelicki. Obecnie istniejący kościół wzniesiono w 1713 roku przez protestantów. Ołtarz główny został wykonany około roku 1715. Kościelne organy pochodzą z początku XVIII wieku a dzwon z końca XVIII wieku. Po II wojnie światowej kościół został gruntownie odbudowany.
Pierwotny kościół został wybudowany jeszcze w XIV wieku. W czasie reformacji został zamieniony na zbór ewangelicki. Obecnie istniejący kościół wzniesiono w 1713 roku przez protestantów. Ołtarz główny został wykonany około roku 1715. Kościelne organy pochodzą z początku XVIII wieku a dzwon z końca XVIII wieku. Po II wojnie światowej kościół został gruntownie odbudowany.
CMENTARZ W ZAJĄCZKACH
Cmentarz ewangelicko-augsburski związany z wsią i majątkiem w Zajączkach. Centralna część cmentarza stanowi kaplica grobowa rodziny właścicieli majątku - Kramerów. Kaplica grobowa wzniesiona z ciosów kamiennych, pokryta dwuspadowym dachem, kryta dachówką ceramiczna holenderską.
Cmentarz ewangelicko-augsburski związany z wsią i majątkiem w Zajączkach. Centralna część cmentarza stanowi kaplica grobowa rodziny właścicieli majątku - Kramerów. Kaplica grobowa wzniesiona z ciosów kamiennych, pokryta dwuspadowym dachem, kryta dachówką ceramiczna holenderską.
Cmentarz założony w drugiej połowie XIX wieku. na cmentarzu warto obejrzeć kilkadziesiąt oryginalnych pomników nagrobnych mieszkańców wsi. Cmentarz jest jednym z nielicznych na terenie naszego regionu zachowanych w tak dobrym stanie, z czytelnym układem przestrzennym i dominującą kaplicą grobową właścicieli majątku oraz układem mogił. Z tego powodu cmentarz posiada duże wartości historyczne.
KANAŁ OSTRÓDZKO - ELBLĄSKI
Kanał jest nie tylko najdłuższym, ale i najbardziej interesującym pod względem technicznym, unikatowym w skali światowej kanałowym szlakiem wodnym. na trasie tego wyjątkowego zabytku sztuki hydrotechnicznej wybudowano 2 śluzy oraz 5 pochylni. Pochylnie niwelują różnicę poziomów wody o 99 metrów, a statki poruszają się po nich na specjalnych wózkach. Regularne rejsy po kanale trwają od początku maja do końca września każdego roku.
Kanał jest nie tylko najdłuższym, ale i najbardziej interesującym pod względem technicznym, unikatowym w skali światowej kanałowym szlakiem wodnym. na trasie tego wyjątkowego zabytku sztuki hydrotechnicznej wybudowano 2 śluzy oraz 5 pochylni. Pochylnie niwelują różnicę poziomów wody o 99 metrów, a statki poruszają się po nich na specjalnych wózkach. Regularne rejsy po kanale trwają od początku maja do końca września każdego roku.
